Serafina (26, hersenbeschadiging) revalideerde razendsnel dankzij golf

Golf is iets voor ouderen of rijke mensen, wordt vaak gedacht. Serafina zou het waarschijnlijk nooit zijn gaan doen als ze geen hersenbeschadiging had gehad. Door te leren golfen ging haar herstel echter met grote sprongen vooruit. Daarom, en omdat ze golf gewoon razend leuk vindt, heeft ze een missie: meer jongeren aan het golfen krijgen!

Zomaar, zonder reden, viel Serafina jaren geleden verschillende keren flauw. Wat bleek: er zat een misvorming van aders en slagaders in haar hersenen. Dat maakte de kans op een hersenbloeding groot. Er móest wat aan gedaan worden. Ze onderging bestralingstherapie, en toen ging het mis. “Ik zat vlak voor mijn eindexamens, maar volgens de artsen zou ik binnen twee weken weer de oude zijn. Dat was niet zo. Er traden complicaties op en een maand lang heb ik in het ziekenhuis gelegen. Daar wisten ze niet goed wat ze er mee aan moesten. Ik bleek een hersenbeschadiging te hebben. Mijn linkerkant was verlamd en mijn coördinatie was totaal verdwenen. Fysiek was ik wel in staat om te lopen, alleen ik wist niet meer hoe ik moest lopen en of ik soep nu met een vork of een mes moest eten.”

Serafina belandde bij de fysiotherapeut om te revalideren. “Op een gegeven moment was ik dat helemaal zat, al die oefeningen in dat zaaltje. Ik wilde iets anders doen, ik wilde naar buiten!” Voor haar hersenbeschadiging was Serafina al sportief en deed ze meerdere sporten. Aan golf had ze nog nooit gedaan. Golf kent veel voordelen voor je lichaam, je conditie en je balans, en door middel van een revalidatieprogramma kwam Serafina er mee in aanraking. Vanaf dat moment deed ze een ontdekking: Ze vond het leuk, en een balletje slaan lukte haar aardig goed! “Golf is een van de beste sporten voor mensen die hun coördinatie en motoriek willen trainen. Je gebruikt je hele lichaam. Ik heb echt geluk gehad dat het revalideren zo vlot verliep. Golf heeft daar enorm bij geholpen.”

Aan de buitenkant valt Serafina’s beperking niet echt op. Voor haar zelf is het wel heel duidelijk waar ze tegenaan loopt. “Ik word snel moe en zodra ik moe ben ga ik slechter lopen en kan ik me niet meer concentreren. Op de golfbaan gebruik ik daarom een handicart: een karretje waar ik mee rondrijd.” Dat levert haar nog weleens scheve blikken op. “Waarom rijdt ze in een handicart, zij heeft toch jonge benen, wordt er dan gezegd. Er is me zelfs weleens gevraagd waarom ik aan golf doe als ik een handicap heb. Daar werd ik verdrietig van, totdat ik besloot om me te herpakken. Het is niet de bedoeling dat ik hierdoor in de put ga zitten, dacht ik. Golf vind ik juist zo leuk! Ik heb daarom meegedaan aan het NK voor golfers met een fysieke beperking. Het was spannend en intensief. Ik moest 4 uur achtereen op de baan staan en vanwege de adrenaline hield ik het vol. Ik stond te genieten! De baan was zo mooi, het was voorjaar, het zonnetje scheen en alles stond in bloei. Op de baan was een goeie sfeer, en tussendoor aten we allemaal met elkaar. Dat ik zou winnen had ik nooit gedacht. Sommige tegenstanders waren zo goed, ik deed gewoon mijn best. En ik werd nog eerste ook.” Ook aan het Brabants Disabled Open deed Serafina mee. “Voor mij was ook dit een dag vol mooie herinneringen, nieuwe ontmoetingen en een supergezellig feest met diner en muziek.”

Dit zouden meer jongeren moeten ervaren, vindt Serafina. Daarom organiseert ze clinics en golf fun middagen, voor mensen met en zonder beperking, met een diner na afloop,  waarbij juist niet de nadruk ligt op het wedstrijdaspect. “Ik ben jong, ik heb een kleurtje en een beperking: ik ben geen doorsnee golfer. De gemiddelde golfer is vaak ouder en daar voel ik toch minder raakvlakken mee dan met mensen van mijn leeftijd. Het is echt mijn missie om golf toegankelijk te maken voor iedereen. Ik hoop dat er nog meer mensen bijkomen zoals ik. Zelf ben ik zo vooruit gegaan in mijn herstel door te gaan golfen. Dat wil ik anderen graag ook meegeven.”

Foto: Fred Thomas