“Goalball zou ook prima een olympische sport kunnen zijn”

Joost (29) en Frank (25) van de Kreeke verloren negen jaar geleden bijna gelijk hun zicht. In goalball hebben ze allebei hun sport gevonden. Nu zitten ze ook samen in het Nederlands goalballteam. Dat heeft hun band in en buiten het veld sterker gemaakt.

Joost en Frank hebben een oogaandoening waardoor ze contouren zien, geen details of gezichten. Hun zicht, eerst die van Frank en een paar maanden later die van Joost, verslechterde vanuit het niets. “We wisten het weliswaar van de broer van onze oma, die had al jaren een oogaandoening. Maar dat wij dezelfde erfelijke aandoening bleken te hebben, kwam als een totale schok.”

Confronterend

Hun leven is sinds ze slechtziend zijn op veel vlakken veranderd. “Het was heel moeilijk in het begin, zeker. Ik speelde veel hockey, had een leuk team. Ik vond het moeilijk om dat los te laten. Ik ging nog wel mee naar wedstrijden, maar dat vond ik heel confronterend. Ik kon gewoon niet meedoen. Juist omdat sport altijd een uitlaatklep voor me was, miste ik dat”, vertelt Joost. 

Nogal een stap

Het vinden van een nieuwe sport was daarom ook een grote uitdaging. Frank: “Ik had daar helemaal geen zin in. Mijn ouders hebben best wel gepusht om weer wat te gaan doen. Ik vond het nogal een stap om sporten uit te proberen die specifiek gericht zijn op mensen met een visuele beperking. Dan hoor je ineens echt bij mensen met een handicap. Maar ik ben superblij dat ik het wel gedaan heb.” 

Talentdag

Een Paralympische Talentdag in 2016 in Amsterdam openden de ogen bij de twee broers. Joost: “Het gaf me enorm veel motivatie toen ik daar zag wat topsport inhoudt, ook voor mensen met een handicap.” Tijdens die Talentdag komt hij in aanraking met speerwerpen en wielrennen. Joost wordt zelfs opgenomen in het talentprogramma van de KNWU. Bij het wielrennen mist hij toch het teamgevoel, waardoor hij zijn broer Frank achterna gaat die al had gekozen om vol op goalball te duiken.

Warm gevoel

Dat de twee broers nu samen in Nederlands goalballteam zitten vinden ze zelf ook bijzonder. “Door omstandigheden zitten we nu in één team. En is onze band versterkt. Dat is heel speciaal. Het brengt iets extra’s. We begrijpen elkaar. Buiten en in het veld. Dragen samen oranje shirts tijdens EK’s. Dat geeft allemaal een warm gevoel”, zegt Joost.

Inclusieve sport

“Maar als maar één van ons slechtziend was geworden, hadden we dan ook samen in een team gezeten?”, vraagt hij aan zijn jongere broertje. Frank kan zich niet voorstellen dat hij goallball niet leuk had gevonden. “Het is een heel inclusieve sport. Ook mensen zonder visuele beperking kunnen de sport doen. Het zou prima ook een olympische sport kunnen zijn.” 

Lees het hele interview met Joost en Frank bij NOCNSF.nl

Wil jij net als deze goalballbroers tijdens een Paralympische Talentdag ook kijken waar je talenten liggen? Op 21 april is er weer een talentdag op Papendal. Lees meer via: nocnsf.nl/talentdag