Rolstoeltennis is voor Robin een nieuw begin

Robin Groenewoud (16) heeft altijd gevoetbald. Dat ging niet meer toen bij hem op zijn twaalfde leukemie werd geconstateerd. Na een lang revalidatieproces ging hij op zoek naar een rolstoelsport. Tennis was al snel zijn favoriet en hij bleek daar ook nog talent voor te hebben: zijn eerste wedstrijd won hij gelijk! 

Nadat bij Robin de diagnose acute lymfatische leukemie werd vastgesteld, is hij drie jaar lang behandeld met chemokuren. De combinatie van medicijnen hebben tot gevolg gehad dat zijn spieren en botten zijn aangetast. “Zo heb ik ingezakte rugwervels, vergroeide botten in mijn knieën, enkels en heupen. Hierdoor kan ik niet meer staan en lopen. Ook heb ik broze botten in mijn benen, waardoor ik snel iets breek.”

Gezellige groep
Omdat Robin altijd had gevoetbald wilde hij snel weer een nieuwe sport vinden. Rolstoeltennis voelde bij mij hem al gelijk goed. Met hulp van het revalidatiecentrum kwam hij in contact met de Esther Vergeer Foundation, die hem doorstuurde naar Tennis en Squashcentrum Nieuwe Sloot. “Daar leerde ik mijn huidige trainer Gerben de Groot kennen, die mij zeer goed heeft begeleid”, zegt Robin. 

Ik heb hierdoor weer een heel fijn sociaal netwerk opgebouwd. Dit was ik helemaal kwijtgeraakt tijdens mijn ziekte

Hij heeft het bij die vereniging erg naar zijn zin tussen de andere rollers. Het is echt een gezellige groep, zegt Robin. “We stimuleren elkaar, moedigen elkaar aan en hebben heel veel plezier in de sport. De wedstrijden, toernooien en kampen zijn ook altijd heel gezellig in het rolstoeltennis. Ik heb hierdoor weer een heel fijn sociaal netwerk opgebouwd. Dit was ik helemaal kwijtgeraakt tijdens mijn ziekte.” 

Ik krijg weer vertrouwen in mijn lichaam dat mij de afgelopen jaren enorm in de steek heeft gelaten

Zorgen vergeten
Het tennis geeft Robin heel veel energie en wordt daar dan ook enorm blij en gelukkig van. “Ik voel me totaal niet belemmerd door de dingen die ik niet kan. Ook kan ik tijdens het sporten mijn zorgen en angsten die ik over heb gehouden aan mijn ziekte helemaal vergeten. Ik krijg weer vertrouwen in mijn lichaam dat mij de afgelopen jaren enorm in de steek heeft gelaten.”  

Hoewel Robin pas zeven maanden aan rolstoeltennist doet, heeft hij al een eerste succes behaald. Het eerste toernooi waar hij aan meedeed wist hij gelijk te winnen. Ook kreeg hij al een uitnodiging van de KNLTB om met het talentenprogramma mee te trainen. 

Ik kan nu een moeilijke tijd afsluiten en achter me laten en wil een voorbeeld zijn voor alle kinderen die een zelfde (soort) ziekte hebben.

Postieve weg
Dit jaar deed Robin mee aan de Uniek Sporttalent Verkiezing en werd zelfs vierde. “Ik kan nu een moeilijke tijd afsluiten en achter me laten en wil een voorbeeld zijn voor alle kinderen die een zelfde (soort) ziekte hebben. Met deze verkiezing wil ik al deze kinderen een hart onder de riem steken en ze laten inzien dat er na een moeilijke, zware tijd ook weer een hele leuke, mooie tijd aan kan komen.”