Saskia kreeg een sportprothese van Radio 538

Na haar beenamputatie in 2010 zou Saskia van den Ouden (46) alleen nog rolstoelsporten kunnen doen. Ondanks de adviezen wilde ze dolgraag gaan hardlopen. Dankzij een spelletje op Radio 538 lukte het haar om met een sportprothese met haar droom te beginnen en ontdekte ze haar sport: triatlon. 

Saskia heeft vroeger altijd aan klassiek ballet gedaan, maar dat ging niet meer toen ze in 2004 ziek werd. “Ik had een goedaardig gezwel in mijn been, waarvoor ik twaalf keer ben geopereerd. Ze probeerden dat gezwel steeds te stoppen, maar dat lukte niet. Bij de dertiende operatie werd mijn been geamputeerd.” 

Dromen over rennen
In die zes tussenliggende jaren had ze geen stap gezet. Toch kon ze het leren lopen met een prothese met vallen en opstaan uitbouwen. Saskia ontdekte snel dat ze meer wilde gaan sporten. In het revalidatiecentrum werd haar in eerste instantie geadviseerd om met rolstoelsport te beginnen. “Ik wilde gaan hardlopen, maar dat was niet meer mogelijk omdat mijn medisch dossier te dik was. Ik ben toen begonnen met rolstoeltennis. Ik vond dat spelletje wel leuk, maar het was toch mijn sport niet.” 

Ze ging daarom op zoek naar mogelijkheden om toch aan een hardloopprothese te komen. Toen prothesemaker Frank Jol zei dat ze het kon wist ze genoeg. De offerte voor een hardloopprothese stuurde ze vervolgens in voor het Radio 538 spelletje ‘Hier met die rekening’. “Ik had daar bijgeschreven: ‘ik mis een poot en ik wil een poot, want ik ren alleen in mijn dromen’. Toen won ik dat geldbedrag en is het allemaal gaan rollen.” 

Triatlon
Bij de Nederlandse Triathlon Bond hadden ze Saskia ook op de radio gehoord, wat haar een uitnodiging voor een talentendag opleverde. “Triatlon leek mij wel een gave sport, maar ik kende het helemaal niet. Ik had zelfs nog nooit op een racefiets gezeten.” Ze ontdekte in de combinatie van zwemmen, fietsen en sporten zo helemaal haar sport en ging ook steeds meer trainen. Dat leverde haar twee gouden medailles op EK’s en op WK’s twee bronzen en een zilveren medaille op. 

Het sporten heeft voor haar nog meer betekend, zegt ze. “Sport betekent mijn vrijheid. Het maakt mij een heel mens. Ik ben niet anders, ik ben gewoon een sporter.” Ze gaat daarom voorlopig ook gewoon door met triatlons. “Dat kun je volgens mij tot je tachtigste doen, want je doet het gewoon op je eigen tempo.” 

Schooljuf
Bij de Zandvoort Circuit Run waar ze het startschot de Kids Run mocht geven, ontdekte ze dat ze het ook gaaf vindt om kinderen te inspireren. “Daar komt mijn achtergrond als juf ook in terug. Dat vond ik echt leuk: met kinderen sporten en laten zien wat je wel kan met een beperking. Dat wil ik zeker meer gaan doen.”