Rolstoelmoeders vertellen in documentaire over hun leven

Moeder zijn en in een rolstoel zitten, hoe combineer je dat? En wat doet het met je kinderen? Daarover gaat de documentaire Rollende Moeders.

De moeder van Ymke Kelders (28) zat in een rolstoel. Jarenlang vroegen mensen aan haar hoe ze dat nou deed, moeder zijn in een rolstoel. Niet zo raar, want het is niet moeilijk je voor te stellen dat dat de nodige uitdagingen met zich meebrengt. Hoe is het bijvoorbeeld om zwanger te zijn als je niet kunt lopen? Is het dan überhaupt wel verstandig om een kind te krijgen? Hoe hou je een hyperactieve peuter bij als je er zelf niet achteraan kunt rennen? Iedereen die kinderen heeft weet tenslotte dat het ouderschap een uitputtingsslag kan zijn en bovendien veel fysieke inspanning vraagt. Dat is voor de meeste valide mensen al niet niks, laat staan als je in een rolstoel zit. Dus, hoe krijg je het dan in vredesnaam voor elkaar?

En als kind van een moeder in een rolstoel werd ook Ymke zelf regelmatig aan de tand gevoeld over hoe dat nou ging bij hen thuis. Met Rollende Moeders wil Ymke antwoord geven op al die prangende vragen en onderzoekt ze bovendien of mensen er nog steeds zo over denken als toen zij zelf klein was. Zijn er heden ten dage nog steeds zoveel vooroordelen? Moeten gezinnen met een beperkte ouder zich nog steeds zo vaak verantwoorden? Want zo voelden Ymke en haar moeder dat: alsof de handicap hen en hun gezin automatisch definieerden. Wat jammer was en bovendien vooral heel onterecht. Want je kunt als moeder weliswaar een lichamelijke beperking hebben, maar dat betekent niet dat je dus ook beperkt bent in het uitvoeren en beleven van het moederschap.

Rollende Moeders geeft een mooie inkijk in een bijzonder leven en rekent af met de hardnekkige stereotypen die moeders met een handicap vaak parten spelen en laat zien dat het moederschap vele vormen kent. Allemaal even volwaardig. Rollende moeders bekijken kan hier.