Arjan Verschuur

Na een ernstig ongeluk in juni 2020 kwam er een abrupt einde aan het sportieve leven van Arjan. Na weken in het ziekenhuis en zorghotel waren de meeste verwondingen onder controle, behalve zijn onderbeen die zeer complex gebroken bleek te zijn. Het eerste jaar na het ongeluk dachten we dat het wel zou genezen, het tweede jaar kwam er hoop door het plaatsen van een externe fixateur, maar in het derde jaar werd het mentaal een flinke uitdaging.

Als docent L.O. en groot sportliefhebber viel het Arjan heel zwaar om niet meer te kunnen sporten. Hij miste zijn fysieke uitlaatklep, maar het had ook mentale gevolgen: hoe maak je je hoofd leeg als je dat voorheen deed door te gaan hardlopen of te gaan volleyballen? En het lesgeven in de gymzaal: zou dat ooit nog kunnen?

In de zomer van 2023 kwam er aan alle onzekerheid een einde, maar niet op die manier die Arjan hoopte: zijn onderbeen werd geamputeerd (knie-ex) vanwege herhaaldelijke infecties en een niet genezende breuk.

Nu is hij een jaar verder. Hij loopt goed op zijn prothese, maar nog veel fijner: hij speelt zitvolleybal bij volleybalvereniging Netwerk, traint bij Team Para Atletiek en heeft zelfs op één been geskiëd tijdens de Mentelity Games. Verder doet hij krachttraining in de sportschool en heeft Pilatesles.

Na drie jaar niet kunnen sporten is hij niet meer te stoppen: hij traint minstens vier keer in de week en is hard op weg om twee dromen te gaan realiseren: weer kunnen hardlopen (de eerste 200 meter zijn al afgelegd, samen met coach Patrick Meskens van Team Para Atletiek) en weer les kunnen geven op het voortgezet onderwijs. Voor dat laatste staan alle seinen op groen om komend schooljaar te starten.

Het enorme doorzettingsvermogen van Arjan is voor iedereen in zijn omgeving een enorme inspiratie. Of het nou de buurt is die hem steeds verder en beter ziet lopen of familie en vrienden die hem volledig in de kreukels hebben gezien. Maar vooral voor de jeugd van de volleybalvereniging waar hij van jongsaf aan speelde en de leerlingen op zijn school: zij zien iemand met één been sporten, werken en de trap nemen in plaats van de lift. Ook zij hebben zo hun uitdagingen in het leven, maar elke dag zien zij Arjan die niet bij de pakken is gaan neerzitten, maar alles uit het leven haalt.

Voor mij, zijn vrouw, is niets vanzelfsprekend en elke 'stap' een fantastische prestatie. Toen ik hem onlangs voor het eerst weer zag hardlopen was ik diep ontroerd en ik besefte: vanaf hier wordt het alleen maar beter. Arjan is mijn sporttalent, omdat hij alles probeert, enorm hard werkt en daarmee een grote inspiratiebron en ik ben enorm trots op hem!