Handbal, méér dan een teamsport

Donderdagavond, 19.00 uur, SV Koedijk. De 36-jarige Marjolein Kool schiet op het doel. Yes, die zit! Met haar handbalteam traint ze voor de Special Olympics Nationale Spelen 2018 in de Achterhoek, hét grootste evenement voor mensen met een verstandelijke beperking.

Op haar achtste begon Marjolein met handbal en raakte in 2007 voor het eerst betrokken met Special Olympics…en hoe. ‘’Ik heb deelgenomen aan de World Games in Shanghai. Daar heb ik met Team NL Handbal brons gehaald,’’ zegt ze trots. ‘’Maar mijn mooiste herinnering is toch echt die van de Special Olympics Nationale Spelen 2016, want daar won ik met mijn eigen handbalteam voor het eerst goud. Het was altijd of zilver of brons. We gingen toen hélémaal los’’, lacht ze. ‘’Maar eigenlijk is het bij ons altijd één groot feest.’’

Tips van een prof
Bij haar voorbereiding krijgt Marjolein tips van Nycke Groot. ‘’Zij speelt bij het Nederlands handbalteam en is mijn sportidool’’, vertelt Marjolein. ‘’Vroeger speelde Nycke bij SV Koedijk in de jeugd en daarna bij SEW. ‘’Bij SEW ging ik altijd bij het eerste kijken, waar Nycke ook in speelde. Na de wedstrijd maakten we vaak een praatje. ’’Inmiddels speelt Nycke niet meer in Nederland, maar de twee hebben wel nog contact. ‘’Op Facebook stuur ik regelmatig berichtjes. Als iets met handbal niet lukt, dan vraag ik het aan haar. Nycke maakt dan samen met haar team een filmpje en stuurt dat door. We hebben echte handbalpraat.’’ Bij het EK in 2016 in Zweden behaalde het Nederlands handbalteam zilver en werd Nycke verkozen tot meest waardevolle speler van het toernooi.

Het hele team is gegroeid
Op de vraag wat Marjolein het leukste aan handbal vindt zegt ze direct ‘’teamsport’’. ‘’Het is altijd gezellig. Aan het einde van het seizoen gaan we altijd met z’n allen barbecueën en vieren samen Sinterklaas. In het weekend spreek ik ook vaak met de meiden uit mijn handbalteam af, dan gaan we bijvoorbeeld naar de bioscoop.’’ Marjolein vindt ook dat ze socialer is geworden door handbal. ‘’Ik was eerst altijd erg stil. Als teamgenoten iets zeiden waar ik het niet mee eens was, dan trok ik mezelf terug. Nu durf ik veel meer, ik heb een weerwoord en laat niet meer over mij heen lopen. Dat zeggen ze ook op mijn werk bij de Albert Heijn.’’

Marjolein heeft zich ook ontwikkeld tot een teamgenoot die aanstuurt en coacht. Ze is daar het meest trots op. ‘’Als ik zie dat sommige teamgenoten zeggen ‘’Ik kan het niet’’, dan zeg ik altijd ‘’Je kan het wél! Dat moet je niet zeggen’’ of Gewoon proberen’’, maar soms doe ik dat te veel’’. Soms is Marjolein iets te fanatiek met coachen. ‘’Dan moet ik haar dan even aan herinneren’’, zegt coach Yvonne Zut met een glimlach. 

Eigenlijk is het hele handbalteam gegroeid. Sporttechnisch, maar ook hoe ze met elkaar omgaan. ‘’Het handbalteam heeft soms ruzie om niks. Ik heb er altijd op aangestuurd dat ze alles moeten uitpraten. In het begin gebeurde dat niet en dan liep de spanning op’’, vertelt Yvonne. ‘’Ja, dan explodeerde de boel wel eens. Nu gebeurt dat niet meer, omdat we niks mee voor ons houden’’, zegt Marjolein.    

Dromen over Abu Dhabi
Op 8 juni vertrekt Marjolein met haar handbalteam naar de Nationale Spelen. Ruim 2.000 andere sporters met een verstandelijke beperking doen mee in 21 takken sport. ‘’Ik kijk er zo naar uit! De wedstrijden, de openingsceremonie met Gerard Joling ons verblijf in het Special Olympics Dorp.’’ Marjolein gaat weer voor een podiumplaats, maar het sociale gedeelte vindt ze net zo belangrijk. ‘’Door Special Olympics hebben wij de kans om heel veel andere sporters te ontmoeten. Ik maak daar altijd nieuwe vrienden. Je wordt daar gewoon geaccepteerd zoals je bent.’’

Na de Nationale Spelen starten alweer de voorbereidingen voor het volgende sportevenement. ‘’Ik ben weer onderdeel van Team NL en ga naar Abu Dhabi!’’ Van 14 t/m 21 maart 2019 vinden daar de Special Olympics World Games plaats. Met 7.000 sporters, 2.500 coaches, 20.00 vrijwilligers en 50.000 toeschouwers uit 172 landen is dit ’s werelds grootste sportevenement van 2019. ‘’Dit is een droom die uitkomt, ik wilde zo graag weer deelnemen en dat is gelukt!’’ zegt ze blij. Maar Marjolein gaat nu haar andere droom achterna en die droom, die ligt in de Achterhoek.   

Fotografie: Hans Petit