Brief aan mijn goede vriend die in een rolstoel verder moet

Joris (31) heeft een erfelijke spierziekte, waardoor hij sinds kort in een rolstoel zit. Zijn beste vriend Thijs (30) schrijft hem een mooie brief om te zeggen: we zijn er voor je. Nu en in alles wat nog gaat komen.

Lieve Joris,

Wanneer heb jij voor het laatst een brief gekregen? Niet een rekening of een blauwe brief, maar een brief geschreven door iemand die van je houdt. Het zal misschien van je vrouw Anja zijn geweest. Toen jullie net verkering hadden en alleen lange, poëtische zinnen nog konden vangen wat zij voor je voelde. Dat is, zeg, zeven jaar geleden. We waren toen ook al vrienden. Ik weet nog hoe straalverliefd je was. Waar we ook over hadden, altijd kwamen de gesprekken uit op haar. Omdat de kleur van het zand je aan haar suede jasje deed denken. Of omdat zij net zo mooi, dan niet mooier, kon zingen als de vrouw die we op de radio hoorden. Vanaf dag één waren jullie onafscheidelijk. Tegenslag zou jullie nooit uit elkaar drijven, zei je vastberaden toen jullie trouwden en ik ook daarbij mocht zijn. Je kreeg gelijk. Ik zag jullie een paar dagen geleden nog. Minder onbezorgd, nog altijd gek op elkaar. Ook jouw ziekte verandert daar niks aan.

Ik wil je in deze brief zeggen dat zij niet de enige is. Dat ook ik en jouw andere vrienden naast je blijven staan. We weten niet wat de toekomst brengt. Nu geldt dat sowieso voor het leven, maar nu jij ziek bent, zeker. Ik wil nog meer met je praten dan we al deden. Jij zit in dat lijf, alleen jij weet hoe dat voelt. Begrijpen kan ik het niet, want ik maak het zelf niet mee, maar ik wil daar zo dicht mogelijk bij in de buurt komen. Wij allemaal. Ik zie je verdriet, ik zie ook het verdriet van Anja. De angst, die je goed probeert te verbergen, toont ook. Ik zou ‘m graag bij je wegnemen maar ik ken mijn eigen beperkingen. Wil je me alsjeblieft vertellen wat ik kan doen, op alle momenten die nog gaan komen? Is het praten? Is het luisteren? Is het gewoon samen een potje voetbal kijken? Zeg het me en geef me de kans om daaraan te voldoen. Stoot ons niet af omdat je verdriet hebt. Laat ons toe en laat ons ook daarin delen.

Je hebt nog zoveel plannen en we gaan er gewoon vanuit dat je die waar kan maken. Op welke manier dan ook. Desnoods duwen wij jou in je rolstoel naar de top van de berg. En in die stoel kun je ook prima nog met het vliegtuig, als je dat wilt. Al jouw droombestemmingen gaan we af. Ik geef er met liefde mijn spaargeld aan uit. Lieve Joris, wat ik probeer te zeggen is dat ik van je hou. Al zegt een man dat niet zo snel tegen een vriend. Ik hou van jou om alles wat je bent. Wat je daarvan ook verliest door je ziekte, ik blijf van je houden. Al doet je lichaam misschien niet meer wat wij ervan kennen, wat jij ervan kent. Jouw warme hart klopt nog net zo hard en gezond. Het klopt voor Anja, voor je twee kleintjes, voor je familie en voor je vrienden. Wij voelen die warmte al jaren en zijn van plan daar nog lang van te genieten.

Liefs,

Thijs