Julians vader zorgde dat zijn zoon gewoon kon voetballen

Julian Starke (13) droomde van voetballen, maar door zijn handicap kon hij niet in een regulier team terecht. Dus wat deed zijn vader Arnold? Hij zorgde ervoor dat er bij de Amsterdamse voetbalclub Zuid-Oost een team voor kinderen met een beperking kwam.

Door een medische fout na zijn geboorte, heeft Julian een coördinatiestoornis. Hierdoor is hij niet zo snel en behendig als andere jongens van zijn leeftijd. Hij wilde heel graag voetballen, maar geen trainer zag kans om hem op te stellen. Niet uit onwil, maar omdat ze bang waren om hem te kwetsen als hij niet mee kon komen met de rest. ‘Elke zaterdag begon vrolijk en eindigde verdrietig,’ zegt Julians vader Arnold Mijnals. ‘Julian en ik waren dan de hele dag op voetbalclub Zuid-Oost te vinden, waar ik zelf trainer ben. Julian stond te trappelen van ongeduld langs de lijn. ‘Mag ik meedoen?’, vroeg hij aan de coaches van de kinderen van zijn leeftijd. Ze beloofden dat wel, maar voerden het nooit uit, omdat ze niet goed wisten hóe. Mijn hart bloedde als ik mijn jongen verdrietig mee naar huis nam.’

Arnold zag maar één mogelijkheid: als Julian niet naar voetbal kon, moest het voetbal maar naar Julian komen. Hij richtte een G-team op. De G staat niet voor gehandicapt, maar voor de klasse waarin deze kinderen spelen. Hij begon met zes kinderen en inmiddels zijn het er twaalf. ‘Elke maand hebben we een toernooi’, vertelt Julian. ‘Als we niet winnen, ben ik boos. Maar het is altijd wel heel leuk om mee te doen. Ik vind voetbal het leukste wat er is. Ik kan vooral heel goed dribbelen en passen.’

Arnold geniet er ontzettend van om zijn zoon te zien voetballen. ‘Ik ben heel trots op hem. Hij doet iets wat hij niet kon en ontwikkelt zichzelf. Dat is geweldig om te zien.  Kinderen met een beperking hebben ook het recht om blij te zijn en zich vrij en vrolijk te voelen. Iedereen moet de sport kunnen doen die hij leuk vindt.’ Op Julians gezicht verschijnt een grote glimlach als hij de woorden van zijn vader hoort. ‘Ik ben heel trots op mijn vader. Door hem kan ik eindelijk voetballen.’