“Zie je wel, ik kan dit!”

Lowie van Eck staat voor een grote uitdaging. Op zondag 16 maart loopt hij de Lentemarathon van Amstelveen. Wat het bijzonder maakt, is dat hij nagenoeg blind is en voor het eerst zonder buddy gaat lopen. Spannend vindt hij het wel. Bij een training afgelopen weekend raakte hij de weg kwijt en dacht zijn GPS dat hij te water was geraakt.

Op jonge leeftijd, toen Lowie naar schatting nog 30% zicht had, werd hij gegrepen door het loopvirus. Min of meer bij toeval. “Op de middelbare school hadden we een coopertest. Ik liep achteraan en kreeg een onvoldoende. Thuis vertelde ik het tegen mijn moeder. Ze stelde voor om met haar hardloopclubje mee te lopen en aan mijn conditie te werken. Dat zag ik niet zo zitten. Dan loop je allemaal tussen oude lullen dacht ik, haha, maar ik heb het toch gedaan. Vervolgens kreeg ik de smaak te pakken en ben ik nooit meer gestopt met lopen.” 

Grenzen verleggen

Lopen werd een serieuze bezigheid. Hij liep tien kilometers en halve marathons en nam deel aan de Roparun, een estafetteloop van Parijs naar Rotterdam. Ondanks dat zijn zicht minder werd, inmiddels ziet Lowie nog maar 6% is hij nagenoeg blind, bleef hij lopen. “Bij het NK Running Blind tijdens de NN Zevenheuvelenloop een paar jaar geleden werd ik gelijk eerste. Dat zette me aan het denken. Ik dacht: als ik dit kan, dan wil ik meer. Kijken welke grenzen ik nog meer kan verleggen. Ik ben toen marathons en ultra trails gaan lopen, met een buddy. Je zit dan met een koord aan elkaar vast.”

Marathon zonder buddy

“Nu wil ik dus een marathon helemaal zelf lopen, zonder buddy. Het is nog even uitproberen wat de beste manier is. Afgelopen weekend ben ik gaan trainen op de weg en heb ik gebruik gemaakt van Komoot, een soort Tom Tom voor hardlopers. Dat werkt op basis van turn by turn navigatie. ‘Over 300 meter komt er een bocht naar rechts aan’. Als je die bocht maakt, krijg je dat te horen. ‘En nu maak je een bocht naar rechts’. De waarheid is dat ik wel verdwaald was. Komoot dacht zelfs dat ik te water was geraakt.”

Bone conduction koptelefoon

Hij luistert naar Komoot met een bone conduction koptelefoon. “Dat is een koptelefoon die op je trommelvlies zit. Geluid komt dan niet door je oor naar binnen maar via trillingen. Je oren zijn vrij waardoor je omgevingsgeluiden kunt horen. Dat is superbelangrijk voor mij. Als je slechtziend bent, ga je overcompenseren en andere zintuigen gebruiken. Mijn focus op geluid is heel sterk. Als ik aan het lopen ben, hoor ik de voetstappen van anderen. Dat geeft me een idee waar ik naartoe moet. Mijn gehoor is een bepalende factor voor mijn veiligheid.”

Een standaard zetten

Wat hardlopen voor Lowie betekent, is verbinding. Hij heeft een heel netwerk van mensen die hem ondersteunen in zijn voorbereiding en met zijn strategie. “En het is een manier om grenzen te verleggen. Een marathon lopen doe je niet voor de lol. Daar moet ik weken van bijkomen. Maar het is wel een stukje bewijsmateriaal voor mezelf. Zie je wel, ik kan dit. Daarmee wil ik een standaard zetten voor mensen die blind of slechtziend zijn. Ga ervoor, we kunnen meer dan we denken.”

Kijk ook op de pagina over hardlopen voor meer informatie.