160 km Hardlopen voor unieke sporters

Van 14 op 15 september liep Tom van der Sandt 160 kilometer hard om geld op te halen voor unieke sporters. Hij startte om 05.00 uur in Muiderberg en kwam een dikke 29 uur later in Assen aan. Vooraf leek het een onmogelijke opgave. En toch flikte hij het. Op karakter, met de steun van vrienden en familie en dankzij zijn speciale tactiek.

We spreken Tom acht dagen na zijn race. Of hij al een beetje uitgerust is? “Pfff, ik had echt wel een week nodig om bij te komen. Het is toch een aanslag op je lichaam. Tegelijkertijd was het mentaal zwaar. Ik ben over mijn grenzen heen gegaan. Dat moet je ook een plek geven. Het pittigste was de nacht. Als ik het moeilijk had zei ik hardop tegen mezelf ‘sssst’. Om negatieve gedachten de kop in te drukken. Dat werkte heel goed. Los daarvan liep ik twee keer bijna een sloot in omdat ik in slaap dreigde te vallen, haha.”

Iedereen moet kunnen sporten

Het idee voor de langeafstandsrun kwam toen hij op zijn motor door Nederland reed. Hij moest denken aan zijn beste vriend, die een verstandelijk en lichamelijk gehandicapte zus heeft. “Je gunt iedereen dat ze kunnen sporten, zeker als je een beperking hebt. Daar wilde ik iets mee, en ik wilde mezelf uitdagen. Ik dacht: als ik dat nou eens kan combineren. Zo kwam ik op het idee om 160 kilometer hard te lopen en geld op te halen voor Fonds Gehandicaptensport.” De gedachte was geboren en werd snel concreet.

Speciale tactiek

Zaterdag 14 september vertrok Tom om 05.00 uur vanuit Muiderberg en rende hij de nacht in. Voor zijn race had hij een speciale tactiek bedacht. “Als je 50 kilometer hebt gelopen en je realiseert je dat je er nog 110 moet dan denk je: waar ben ik aan begonnen? Dat haal ik nooit. Als je het opknipt in tien etappes van 16 kilometer maak je het kleiner en wordt het behapbaar. Dat heb ik gedaan. Dan denk je na 50 kilometer, ik heb al drie en een beetje van de tien etappes gelopen. Dat voelt comfortabeler en motiveert meer.”

Soep, chips, babyvoedsel en gelletjes

Bij elke etappe was er wel iemand die hem ondersteunde. Zijn vriendin rende de eerste drie etappes en de laatste mee, een vriend de vierde en een neef de vijfde. En zijn vader en tante reden achter hem aan. Ze beurden hem op bij elke stop. “Om de 16 kilkometer had ik een kwartiertje om te eten en drinken. Ik heb ongelooflijk veel soep, chips, babyvoedsel en gelletjes naar binnen gewerkt. Je hebt gewoon energie nodig. En dan weer rennen. Al heb ik ‘s nachts ook stukjes gelopen, om mijn knieën even te ontlasten. Die deden pijn.”

Samen er een succes van maken

Het mooiste van zijn run vond Tom de zonsopgangen. “De mist, de zon die erdoorheen scheen, schitterend. Ik kreeg er energie van. En wat me raakte, is dat veel mensen zich hebben ingezet om er een succes van te maken. Familie, vrienden en niet te vergeten Fonds Gehandicaptensport. Ik heb contact met ze opgenomen en verteld wat mijn plan was. Ze vonden het een goed idee en hebben gelijk een doneerpagina voor me aangemaakt. Daardoor kon ik mijn actie met veel mensen delen.”

Ga ervoor

“We hebben een mooi bedrag opgehaald. Volgens mij staat de teller nu op zo’n 2.500 euro. Het is een fijne gedachte dat we mensen met een beperking kunnen helpen om te sporten. Daar heb ik het voor gedaan. En om te laten zien dat we veel meer kunnen dan we denken. Als je iets heel graag wil, ga ervoor en laat je door niets tegenhouden. Wil je ook Fonds Gehandicaptensport steunen en meer unieke sporters helpen met bijvoorbeeld een sporthulpmiddel of vervoer naar een sportclub, ga naar mijn doneerpagina en geef wat je kunt missen.”