"Als ik straks kan basketballen…"

De start van de Vuelta in Nederland biedt kansen voor Robin Rutten. Niet dat hij op een etappezege mikt, nee, hij hoopt op een sportrolstoel. De kans daarop is niet ondenkbaar. Fonds Gehandicaptensport is het goede doel van La Vuelta Hollanda. Via een campagne wordt geld opgehaald om sporthulpmiddelen te financieren voor sporters met een beperking. Met de juiste rolstoel kan Robin straks basketballen. Dat zou te gek zijn nadat hij door domme pech verlamd raakte.

Dat begon met een onschuldig incident in 2012 toen hij op 14-jarige Leeftijd door zijn enkel ging en een spierdystrofie opliep. “Zoiets komt nauwelijks voor bij jongens, en zeker niet van mijn leeftijd. De artsen kwamen er te laat achter. Het resulteerde uiteindelijk in een zenuwbeschadiging in mijn rug waardoor ik nu een S1 incomplete dwarslaesie heb. Daar zijn wel een aantal jaren overheen gegaan. Eerst kon ik af en toe nog met krukken lopen maar in 2018 ben ik in drie maanden tijd van lopen naar verlamd gegaan. Het is gewoon domme pech geweest.”

Energie kwijt

Voordat hij die spierziekte kreeg, fietste Robin veel. Op een stadfiets. 20 kilometer, 30 kilometer. “Van het ene dorp naar het andere. Terrasje pakken, ijsje eten en weer terug naar huis. En ik zwom. Baantjes trekken. Dat is heerlijk. Als je uit het water komt, voel je je Tarzan. Je borst staat recht vooruit. Toen dat door mijn spierziekte niet meer ging, ben ik in 2014 naar de sportschool gegaan. Het is lekker om je spieren strak te trekken. Dan weet je weer dat je leeft. Zo kon ik mijn energie kwijt.”

Te gek

“Ik heb nog een tijdje para-ijshockey gespeeld. Dat was echt wel leuk. We speelden in Amsterdam. Ik was alleen twee uur bezig om er te komen. Dan was ik net onderweg en kreeg ik een bericht dat de training niet doorging.” Hij vond het te veel gedoe. Toen hij tijdens de Paralympische Spelen van Rio 2016 naar rolstoelbasketbal keek, dacht hij: dat is iets voor mij. “Ik heb drie keer meegedaan met een training bij FC Antilope in Utrecht. Te gek. Ik had alleen geen recht meer op een sportvoorziening omdat ik al een free wheel had. Ofwel, ik kon geen basketbalrolstoel kopen.”

La Vuelta Hollanda

Robin had de hoop opgegeven tot hij een telefoontje kreeg van Excello, zijn rolstoelbouwer. Zij kregen bericht van Gemeente Utrecht dat ze mensen zochten in de buurt van Utrechtse Heuvelrug die een sporthulpmiddel nodig hebben. “Ze moesten gelijk aan mij denken. Zo kwam ik in contact met Fonds Gehandicaptensport, die erachter zat. En nu mag ik meedraaien in de campagne rond La Vuelta Hollanda. Om geld op te halen voor iedereen met een beperking die woont in een gemeente langs het parcours en een sporthulpmiddel nodig heeft.”

Fotoshoot

Hij werd uitgenodigd voor een fotoshoot in Eindhoven en vond het supergaaf. “Ze hebben veel foto’s van me genomen. Wat vind je van deze, en van deze? Je ziet jezelf heel anders dan op een selfie. Ik vond het indrukwekkend. Ik zit in een basketbalrolstoel. Je ziet alleen die rolstoel niet maar stippellijntjes in de vorm van een sportrolstoel, met een prijskaartje eraan: 10.000 euro. Zo duur kosten die dingen. Ik roep mensen op om geld te doneren voor sporthulpmiddelen zodat iedereen met een beperking die dat nodig heeft, kan sporten.”

Dankbaar

Dat geldt natuurlijk ook voor hemzelf. Hij hoopt dat er genoeg geld wordt opgehaald om zijn basketbalrolstoel te financieren. Hij rekent nergens op om telleurstellingen te voorkomen. Maar als het lukt … “Ja, dan ga ik meteen FC Antilope bellen wanneer ik kan beginnen. Daar kijk ik echt naar uit. Ik zou onwijs dankbaar zijn als dit gaat lukken.”

Woon jij net als Robin in één van de parcoursgemeenten van La Vuelta Holanda en heb je een sporthulpmiddel nodig? Meld je dan aan voor deze campagne via evelien@fondsgehandicaptensport.nl. Samen gaan we jouw sporthulpmiddel bij elkaar werven